16e etappe: van Pedrouzo naar Monte do Gozo
Allereerst heel erg bedankt voor jullie medeleven, dat doet me goed hier in Spanje. Dan is internet inderdaad een uitkomst en voel je je gesteund, ook al zit je ver weg.
Monte de Gozo: berg van vreugde. Tja wat zal ik daar over zeggen. De berg komt aan haar naam vanwege de vreugde die men voelt, omdat hiervandaan het einddoel in zicht zou zijn.
Heel gemengde gevoelens heb ik. Aan de ene kant de voldoening dat het er inderdaad bijna op zit, aan de andere kant het onwerkelijke gevoel dat Rosi er niet meer is. De hele dag is ze nauwelijks uit mijn gedachten geweest. Bizar is het dan, als je dan evengoed alles ziet, hoort en beleeft. En er nog van geniet ook! De vogels lijken harder en vaker te zingen, soms laten ze zichzelf even zien. Zoals die koekoek, die dagenlang wel te horen was maar onzichtbaar bleef. Vandaag zag ik hem. Ik voel het leven, heel intens.
Het weer is goed: het is droog en de zon en de bewolking wisselen elkaar af. Het is ook iets warmer; een graad of 16-17. Toch had ik af en toe best moeite met de wandeling, het wilde allemaal niet zoals voorheen. Dan leek het inderdaad of ik Rosi hoorde: ´´Nou kom op, tante, je laat je toch niet kennen. Gewoon doorgaan hoor!´´ En het hielp, dan ging ik weer. Misschien was de wens de vader van de gedachte, maar ik koester het.
In Villamaior heb ik in m´n eentje op een picknickplaats gezeten. Er kabbelde een beekje tussen het hoge gras, zien kon je hem bijna niet.
Morgen de laatste 5 km en dan zit het er op. Dat zal een vreemde gewaarwording zijn. Niet meer hoeven plannen òf en hoeveel eten en drinken ik mee moet nemen voor onderweg. Of ik rustigaan kan vertrekken of al om 8 uur op pad moet zijn. Ik zal het wel ondervinden allemaal...
Reacties
Reacties
Hoi meisje,
Jeetje Clary wat is het allemaal anders he. Ik voel de emotie door alle zinnen heen en zit het allemaal met tranen in mijn ogen te lezen, jankerd die ik ben. Heel triest dat je op deze manier in Santiago moet aankomen.
Jammer dat er niemand is om je "op te vangen" daar, je moet het met gedachtenkracht van ons doen en reken maar dat we in gedachten bij je zijn en zeker ook bij aankomst.
Goed dat je ook alle mooie momenten oppakt want die geven je toch de energie om verder te gaan.
Liefs en weer een dikke knuffel: Gonny
Ik heb een paar travel verslagen van jou zojuist gelezen Clary - wat erg van je nichtje - het spijt me voor jou en de familie.
Je schrijft dat je nog 5 kilometer nog hebt om te gaan - geweldig je bent er bijna, fantastisch..... een prima prestatie. Prachtige foto's van de koe en haar Kalf ook.
hartelijke groeten!
Lieve Clary
Ik vindt het erg moedig dat je reis door zet Dit bedoel ik met het overlijden van je nichtje.Ja clary zo is er altijd wat.Je moet nog een paar kilometer. Ik vindt het geweldig wat je doet. zet hem op meid.Liefs Jac en ook van Jan
lieve Clary, met een brok in mijn keel wil ik je ons medeleven laten weten. We vinden het heel erg van Rosi. Het zal nu een nog meer memorabele tocht zijn.
Veel succes met de laatste 5 km, een eitje qua kilometers. Zoals Gonny al schreef zijn we in gedachten bij je.
Als je morgen aankomt maar een extra kaarsje aansteken...............
Succes met de laatse kilometers.
Willem (MvM)
Clary meid, we leven heel erg met je mee. We vinden het heel dapper dat je de tocht hebt voorgezet, en prachtig om hem op te dragen aan Rosi. Veel sterkte op je laatste meters.
Lieve Clary en natuurlijk ook Nico,
Van harte gecondoleerd met het verlies van jullie nicht!
Wat een verdrietig bericht zo op het eind van je geweldige voetreis! Mooi dat je hem opdraagt aan je nicht, Rosi. Ze blijft een stukje energie die nooit verloren gaat. Zuig je nog even vol op dit laatste stuk wandeling, je kunt het gebruiken bij thuis komst.
Je hebt, Clary, een geweldige opgave verricht begeleidt door schoonheid, doorzettingsvermogen, inventiviteit en emotities! Wij hebben op onze luie... mogen genieten van je belevenissen in de vorm van heerlijke verslagen en prachtige foto's! Dank hiervoor!
Geniet nog even, goede vlucht terug en sterkte thuis.
Hoi Sis
Ik weet ook niet wat te zeggen. want wat zijn de juiste woorden hiervoor. Knap van je dat je toch doorloopt, maar wat zullen die laatste kilometers zwaar zijn. Sterkte en straks wel thuis.
Dikke kus
Hoi tante, jeetje wat een vervelend bericht zeg, gecondoleerd. Ik ben erg trots op je hoor, al die kilometers afleggen moederziel alleen. Dat was ik van de week al toen ik voor ik het eerst alle reisverhalen las maar nu des te meer. Erg knap dat je toch doorzet. Heel veel succes met de laatste loodjes en ook sterkte voor als je straks weer thuis bent. X astrid
heel veel sterkte,ook fijn dat je het allemaal heb gered
en steek je een kaarsje voor me op,
voor straks goede reis naar huis.
liefs van rietje
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}