In de herberg hier was het een beetje behelpen. Het was een nieuwe, waarvoor er 2 oudere gesloten zijn. 16 bedden waren er, maar toch sliepen er nog een paar op een matras op de grond. Er waren nl. nog 2 Mexicaansen onderweg, geblesseerd en al. Vervelend was dat ze geen centrifuge o.i.d. hebben. Buiten drogen mocht niet om te voorkomen dat de buren gingen klagen. Alles moest op het rek en de kachel op hoog. Dat was een warme nacht dus zogezeid. Maar goed, het grootste deel kon weer droog in de tas.

Het regende toen we op pad gingen, maar dat duurde gelukkig niet zo lang. Daarna was het hoofdzakelijk een beetje miezeren van de laaghangende wolken. Heb dus gauw de poncho uitgedaan, want inmiddels was de binnenkant natter dan de buitenkant.
Af en toe sta ik bewust even stil, niet alleen om op adem te komen, maar gewoon om even te kijken en luisteren. Al lopende is het zaak om je ogen op het pad te houden, want voor je het weet, ga je onderuit. Als je dan stilstaat, hoor je het geklater van de beken, soms een beetje wind in de bomen en de bijna altijd onzichtbare vogels. Dan zie je het frisse groen van de jonge varens en de wolken die om je heen hangen (ik loop dus letterlijk met mijn hoofd in de wolken ).

Eerst moest er een km of 7 geklommen worden, daarna zou het op gelijk niveau blijven tot Tineo. Dat "gelijk" moet je met de nodige fantasie nemen, het blijft altijd een beetje glooiend.
Het pad was een verhaal apart. In het begin was er een stuk geëgaliseerd met - een beetje luguber - oude grafstenen. Soms kon je nog letters onderscheiden. Eromheen kon niet, je moest erover. Maar dan... dan kwam het modderpad. Naast het pad waren niet altijd greppels en daar waar het water over het pad liep, veranderde dat in een hoop smurrie. Niet alleen blubber, maar ook vermengd met smeuïige koeienvlaaien. Heb in het begin nog geprobeerd om mijn schoenen wat af te spoelen als een beekje het pad kruiste, maar dat bleek onbegonnen werk. Om de volgende bocht was het weer van hetzelfde laken een pak. Lekker zo gelaten dus.
In Tineo hadden ze een wasbak buiten, speciaal voor het "kuisen" van de schoenen. Hier was het ook weer druk: 25 beslapen bedden.